Marian van Til
Gedichtenuurtje 16-09-2023
Ik gebruik al mijn kracht
om niet te verdwalen
in dat wat ik voel,
wat niet terug valt te halen
de leegte, de kou
de heimwee, het missen
de vraag hoe het leven
zich zo kan vergissen
rechtop maar geknakt
zal ik blijven bestaan
ik beloof je, mijn lief,
dat ik verder zal gaan
totdat ik ooit
mijzelf weer herken
in leven en liefde
en in dat wat ik ben
totdat jij ziet van veraf
vanaf waar? Dat ik hier
heel voorzichtig het leven weer vier
als ik de rafels van rouw
in mijn ziel heb verweven
tot een manier
waarop ik kan leven
zonder jou
maar voor altijd in mij
ik koester je, voel je
altijd dichtbij…
Geef een reactie