Gedichtenuurtje 09-05-2023
Geen titel
In de nacht heb ik getracht je zinnen
te verbinden met die van mij. Als
vlinders liet ik ze binnen, alleen
het koppelwoord kon ik niet vinden.
Je vlinders bleven vreemdelingen
maar hun donkere geuren gaven
onbekende kleuren op mijn wezen. Ik
ben nooit meer die ik ben geweest.
Zoals ik rozenrood en bloeiend
bij je lag, zonder ouders, zonder huid,
in een brakke stroom vloeiden
al mijn herinneringen naar je uit.
Je sprak. Ik zag dat je sprak,
terwijl je lippen niet bewogen.
En je ogen vroegen aardezwart
wat ik niet gaf, omdat je daar niet was.
Je was er niet.
Iris Le Rütte (1960-)
Uit: Ik dicht je bij me, 2015
Geef een reactie